Niedawno Unia Europejska rozważała włączenie uprawnień do emisji dwutlenku węgla do unijnego rynku emisji, co mogłoby w nadchodzących latach umożliwić ponowne wykorzystanie uprawnień do rekompensaty emisji na unijnym rynku emisji.
Wcześniej Unia Europejska zakazała stosowania międzynarodowych kredytów węglowych na swoim rynku emisji od 2020 r. z powodu obaw o tanie międzynarodowe kredyty węglowe przy niskich standardach środowiskowych. Po zawieszeniu CDM UE przyjęła surowe stanowisko w sprawie stosowania kredytów węglowych i stwierdziła, że międzynarodowe kredyty węglowe nie mogą być wykorzystywane do realizacji celów UE w zakresie redukcji emisji na rok 2030.
W listopadzie 2023 r. Komisja Europejska zaproponowała przyjęcie europejskich, dobrowolnych ram certyfikacji wysokiej jakości usuwania dwutlenku węgla, które uzyskały tymczasową akceptację polityczną Rady Europejskiej i Parlamentu po 20 lutego, a ostateczna wersja projektu ustawy została przyjęta w głosowaniu końcowym 12 kwietnia 2024 r.
Wcześniej przeanalizowaliśmy, że z powodu różnych czynników politycznych lub międzynarodowych ograniczeń instytucjonalnych, bez rozważenia uznania lub współpracy z istniejącymi zewnętrznymi wystawcami kredytów węglowych i organami certyfikującymi (Verra/GS/Puro itp.), UE pilnie potrzebuje stworzyć brakujący komponent rynku węglowego, a mianowicie oficjalnie uznane ramy mechanizmu certyfikacji kredytów usuwania węgla w całej UE. Nowe ramy wygenerują oficjalnie uznane ostateczne usuwanie węgla i zintegrują CDRS z narzędziami politycznymi. Uznanie kredytów usuwania węgla przez UE stworzy podwaliny pod późniejsze przepisy, które zostaną bezpośrednio włączone do istniejącego systemu rynku węglowego UE.
W rezultacie, na konferencji zorganizowanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Handlu Emisjami we Florencji we Włoszech, w środę, Ruben Vermeeren, zastępca szefa wydziału ds. rynku emisji dwutlenku węgla w Komisji Europejskiej, powiedział: „Trwa ocena, czy w nadchodzących latach do systemu należy włączyć uprawnienia do emisji dwutlenku węgla”.
Ponadto jasno stwierdził, że Komisja Europejska musi do 2026 r. zdecydować, czy zaproponować przepisy dotyczące dodania kredytów węglowych do rynku. Takie kredyty węglowe oznaczają eliminację emisji dwutlenku węgla i mogą być generowane poprzez projekty takie jak sadzenie nowych lasów pochłaniających CO2 lub budowanie technologii w celu ekstrakcji dwutlenku węgla z atmosfery. Kredyty dostępne do kompensacji na rynku emisji dwutlenku węgla UE obejmują dodawanie pochłaniania do istniejących rynków emisji dwutlenku węgla lub utworzenie oddzielnego rynku kredytów węglowych UE.
Oczywiście, oprócz samocertyfikowanych kredytów węglowych w UE, trzeci etap unijnego rynku emisji dwutlenku węgla oficjalnie ustanawia użyteczne ramy dla kredytów węglowych generowanych na mocy artykułu 6 Porozumienia paryskiego i jasno wskazuje, że uznanie mechanizmu artykułu 6 zależy od dalszych postępów.
Vermeeren zakończył, podkreślając, że potencjalne korzyści ze zwiększenia ilości usuwanych emisji dwutlenku węgla na rynku UE obejmują to, że zapewni to przemysłom sposób na rozwiązanie problemu emisji końcowych, których nie mogą wyeliminować. Ostrzegł jednak, że promowanie wykorzystania kredytów węglowych może zniechęcić firmy do faktycznej redukcji emisji, a kompensacje nie mogą zastąpić rzeczywistych środków redukcji emisji.
Czas publikacji: 26-kwi-2024