Najwięcej doniesień dotyczy trzech najważniejszych szkodników Lepidoptera, tj.Chilo supresalis,Scirpophaga incertulas, ICnaphalocrocis medinalis(wszystkie Crambidae), które są celemBtryżu oraz dwa najważniejsze szkodniki Hemiptera, tj.Sogatella furciferaINilaparvata lugens(oba Delphacidae).
Według literatury głównymi drapieżnikami szkodników ryżu z rzędu Lepidoptera należą do dziesięciu rodzin Araneae, a istnieją także inne gatunki drapieżne z Coleoptera, Hemiptera i Neuroptera.Parazytoidy szkodników ryżu z rzędu Lepidoptera pochodzą głównie z sześciu rodzin błonkoskrzydłych i kilku gatunków z dwóch rodzin muchówek (tj. Tachinidae i Sarcophagidae).Oprócz trzech głównych gatunków szkodników z rzędu Lepidoptera, LepidopteraHistoria Narangi(Noctuidae),Parnara gutata(Hesperiidae),Mykaleza gotama(Nymphalidae) iPseudaletia oddzielona(Noctuidae) są również rejestrowane jako szkodniki ryżu.Ponieważ jednak nie powodują znacznych strat w ryżu, są rzadko badane i dostępnych jest niewiele informacji na temat ich naturalnych wrogów.
Naturalni wrogowie dwóch głównych szkodników z rodziny hemipteranów,S. furciferaIN. lugens, zostały szeroko zbadane.Większość gatunków drapieżników, które według doniesień atakują roślinożerców z gatunku płaskoskrzydłych, to te same gatunki, które atakują roślinożerne z rzędu lepidoptera, ponieważ są to głównie zwierzęta ogólne.Parazytoidy szkodników pławikowatych należących do Delphacidae pochodzą głównie z rodzin błonkówek Trichogrammatidae, Mymaridae i Dryinidae.Podobnie parazytoidy błonkoskrzydłe są znane z działania owadów roślinnychNezara viridula(Pentatomidae).WciornastkiStenchaetothrips biformis(Thysanoptera: Thripidae) jest również pospolitym szkodnikiem ryżu w południowych Chinach, a jego drapieżnikami są głównie Coleoptera i Hemiptera, chociaż nie odnotowano żadnego parazytoida.Gatunki ortopteryczne, takie jakOxya chinensis(Acrididae) są również powszechnie spotykane na polach ryżowych, a ich drapieżnikami są głównie gatunki należące do Araneae, Coleoptera i Mantodea.Oulema oryzae(Chrysomelidae), ważny szkodnik Coleoptera w Chinach, jest atakowany przez drapieżniki z rzędu Coleoptera i parazytoidy błonkoskrzydłe.Głównymi naturalnymi wrogami szkodników muchówek są parazytoidy błonkoskrzydłe.
Aby ocenić poziom, na jakim stawonogi są narażone na działanie białek CryBtryżowych powtórzone doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011 i 2012 w pobliżu Xiaogan (prowincja Hubei, Chiny).
Stężenia Cry2A wykryte w tkankach ryżu zebranych w latach 2011 i 2012 były podobne.Liście ryżu zawierały najwyższe stężenia Cry2A (od 54 do 115 μg/g sm.), a następnie pyłek ryżu (od 33 do 46 μg/g sm.).Najniższe stężenia zawierały łodygi (od 22 do 32 µg/g sm.).
Do zebrania 29 najczęściej spotykanych gatunków stawonogów żyjących na roślinach zastosowano różne techniki pobierania próbek (w tym pobieranie próbek za pomocą odsysania, ubijanie i przeszukiwanie wzrokowe).Btoraz kontrolować poletka ryżu w trakcie kwitnienia i po nim w 2011 r. oraz przed, w trakcie i po kwitnieniu w 2012 r. Wskazano najwyższe zmierzone stężenia Cry2A w zebranych stawonogach w dowolnym terminie pobierania próbek.
Zebrano i przeanalizowano ogółem 13 roślinożerców niedocelowych z 11 rodzin należących do Hemiptera, Orthoptera, Diptera i Thysanoptera.W kolejności postaci dorosłych HemipteraS. furciferaoraz nimfy i osobniki dorosłeN. lugenszawierał śladowe ilości Cry2A (<0,06 μg/g suchej masy), podczas gdy białka nie wykryto u innych gatunków.Natomiast większe ilości Cry2A (od 0,15 do 50,7 μg/g DW) wykryto we wszystkich próbkach muchówek, Thysanoptera i Orthoptera z wyjątkiem jednej.WciornastkiS. biformiszawierała najwyższe stężenia Cry2A ze wszystkich zebranych stawonogów, które były zbliżone do stężeń w tkankach ryżu.Podczas antezy,S. biformiszawierał Cry2A w stężeniu 51 µg/g DW, które było wyższe niż stężenie w próbkach pobranych przed antezą (35 µg/g DW).Podobnie poziom białka wAgromyzasp.(Diptera: Agromyzidae) była >2 razy większa w próbkach pobranych podczas kwitnienia ryżu niż przed lub po kwitnieniu.Natomiast poziom wEuconocephalus thunbergii(Orthoptera: Tettigoniidae) była prawie 2,5 razy większa w próbkach pobranych po okresie kwitnienia niż w okresie kwitnienia.
Czas publikacji: 6 kwietnia 2021 r