Niedawny spadek zachorowań na malarię na Wybrzeżu Kości Słoniowej można w dużej mierze przypisać stosowaniu długotrwałych siatek owadobójczych (LIN).Postępowi temu zagraża jednak oporność na środki owadobójcze, zmiany w zachowaniu populacji Anopheles gambiae oraz pozostałościowe przenoszenie malarii, co powoduje konieczność stosowania dodatkowych narzędzi.Dlatego celem tego badania była ocena skuteczności skojarzonego stosowania LLIN i Bacillus thuringiensis (Bti) i porównanie go z LLIN.
Badanie przeprowadzono od marca 2019 r. do lutego 2020 r. w dwóch ramionach badania (ramię LLIN + Bti i ramię zawierające wyłącznie LLIN) w regionie zdrowotnym Korhogo w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.W grupie LLIN + Bti siedliska larw Anopheles traktowano Bti co dwa tygodnie jako dodatek do LLIN.Zebrano larwy i dorosłe komary i zidentyfikowano morfologicznie rodzaj i gatunek przy użyciu standardowych metod.Członek Anna.Kompleks gambijski określono przy użyciu technologii reakcji łańcuchowej polimerazy.Zakażenie Plasmodium An.Oceniono także częstość występowania malarii w Gambii i wśród lokalnej ludności.
Ogólnie rzecz biorąc, Anopheles spp.Gęstość larw była mniejsza w grupie LLIN + Bti w porównaniu z grupą samą LLIN 0,61 [95% CI 0,41–0,81] larwy/nurkowanie (l/nurkowanie) 3,97 [95% CI 3,56–4,38] l/nurkowanie (RR = 6,50; 95% CI 5,81–7,29 p < 0,001).Ogólna prędkość ugryzienia An.Częstość ukąszeń S. gambiae wyniosła 0,59 [95% CI 0,43–0,75] na osobę/noc w grupie otrzymującej sam LLIN + Bti w porównaniu z 2,97 [95% CI 2,02–3).93] ukąszeń na osobę/noc w grupie stosującej wyłącznie LLIN (P < 0,001).Anopheles gambiae sl jest przede wszystkim identyfikowany jako komar Anopheles.Anopheles gambiae (ss) (95,1%; n = 293), następnie Anopheles gambiae (4,9%; n = 15).Wskaźnik krwi ludzkiej na badanym terenie wyniósł 80,5% (n = 389).EIR dla grupy LLIN + Bti wyniósł 1,36 zakażonych ukąszeń na osobę rocznie (ib/p/r), podczas gdy EIR dla grupy wyłącznie LLIN wyniósł 47,71 ib/p/rok.Częstość występowania malarii gwałtownie spadła z 291,8‰ (n = 765) do 111,4‰ (n = 292) w grupie LLIN + Bti (P < 0,001).
Połączenie LLIN i Bti znacząco zmniejszyło częstość występowania malarii.Połączenie LLIN i Bti może stanowić obiecujące zintegrowane podejście do skutecznej kontroli An.Gambia jest wolna od malarii.
Pomimo postępu w kontroli malarii, jaki nastąpił w ciągu ostatnich kilku dekad, obciążenie malarią pozostaje głównym problemem w Afryce Subsaharyjskiej [1].Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podała niedawno, że w 2023 r. na całym świecie odnotowano 249 milionów przypadków malarii i szacunkowo 608 000 zgonów związanych z malarią [2].Na Afrykański Region WHO przypada 95% przypadków malarii na świecie i 96% zgonów z powodu malarii, przy czym najbardziej dotknięte są kobiety w ciąży i dzieci poniżej 5 roku życia [2, 3].
Długotrwałe siatki owadobójcze (LLIN) i opryski pozostałościowe w pomieszczeniach zamkniętych (IRS) odegrały kluczową rolę w zmniejszaniu obciążenia malarią w Afryce [4].Rozwój narzędzi kontroli wektorów malarii spowodował zmniejszenie częstości występowania malarii o 37% i zmniejszenie śmiertelności o 60% w latach 2000–2015 [5].Jednak tendencje obserwowane od 2015 r. utknęły w niepokojącym miejscu lub nawet przyspieszyły, a liczba zgonów z powodu malarii pozostaje niedopuszczalnie wysoka, zwłaszcza w Afryce Subsaharyjskiej [3].W kilku badaniach zidentyfikowano pojawienie się i rozprzestrzenianie się oporności głównego wektora malarii Anopheles na środki owadobójcze stosowane w zdrowiu publicznym jako bariery dla przyszłej skuteczności LLIN i IRS [6,7,8].Ponadto zmiany w zachowaniu wektorów gryzienia na zewnątrz i wcześniej w nocy są odpowiedzialne za szczątkowe przenoszenie malarii i stanowią coraz większy problem [ 9 , 10 ].Ograniczenia LLIN i IRS w kontrolowaniu wektorów odpowiedzialnych za transmisję resztkową są głównym ograniczeniem obecnych wysiłków na rzecz eliminacji malarii [11].Ponadto utrzymywanie się malarii tłumaczy się warunkami klimatycznymi i działalnością człowieka, które przyczyniają się do powstania siedlisk larw [12].
Zarządzanie źródłami larw (LSM) to podejście do kontroli wektorów oparte na miejscach rozrodu, którego celem jest zmniejszenie liczby miejsc rozrodu oraz liczby znajdujących się w nich larw i poczwarek komarów [13].W kilku badaniach rekomendowano LSM jako dodatkową zintegrowaną strategię zwalczania wektorów malarii [14, 15].W rzeczywistości skuteczność LSM zapewnia podwójną korzyść w przypadku ukąszeń gatunków wektorów malarii zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz [4].Ponadto zwalczanie wektorów za pomocą LSM na bazie larwocydów, takich jak Bacillus thuringiensis israelensis (Bti), może rozszerzyć zakres opcji zwalczania malarii.Historycznie rzecz biorąc, LSM odegrał kluczową rolę w skutecznej kontroli malarii w Stanach Zjednoczonych, Brazylii, Egipcie, Algierii, Libii, Maroku, Tunezji i Zambii [16,17,18].Chociaż LSM odegrał ważną rolę w zintegrowanym zwalczaniu szkodników w niektórych krajach, które zwalczyły malarię, LSM nie został powszechnie włączony do polityk i praktyk w zakresie zwalczania wektorów malarii w Afryce i jest stosowany jedynie w programach zwalczania wektorów w niektórych krajach Afryki Subsaharyjskiej.krajów [14,15,16,17,18,19].Jednym z powodów jest powszechne przekonanie, że miejsca rozrodu są zbyt liczne i trudne do znalezienia, co sprawia, że wdrożenie LSM jest bardzo kosztowne [4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14].Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia od dziesięcioleci zaleca, aby zasoby gromadzone w celu zwalczania wektorów malarii skupiały się na LLIN i IRS [ 20 , 21 ].Dopiero w 2012 roku Światowa Organizacja Zdrowia zaleciła integrację LSM, zwłaszcza interwencji Bti, jako uzupełnienie LLIN i IRS w niektórych sytuacjach w Afryce Subsaharyjskiej [20].Od czasu wydania tego zalecenia przez WHO przeprowadzono kilka badań pilotażowych dotyczących wykonalności, skuteczności i kosztu biolarwicydów w Afryce Subsaharyjskiej, wykazując skuteczność LSM w zmniejszaniu zagęszczenia komarów Anopheles i efektywności przenoszenia malarii w kategoriach [22, 23].., 24].
Wybrzeże Kości Słoniowej należy do 15 krajów o najwyższym obciążeniu malarią na świecie [25].Częstość występowania malarii na Wybrzeżu Kości Słoniowej stanowi 3,0% światowego obciążenia malarią, a szacowana zapadalność i liczba przypadków waha się od 300 do ponad 500 na 1000 mieszkańców [25].Pomimo długiej pory suchej trwającej od listopada do maja, malaria rozprzestrzenia się przez cały rok w północnym regionie sawanny kraju [26].Przenoszenie malarii w tym regionie wiąże się z obecnością dużej liczby bezobjawowych nosicieli Plasmodium falciparum [27].W tym regionie najczęstszym wektorem malarii jest Anopheles gambiae (SL).Bezpieczeństwo lokalne.Komary Anopheles gambiae składają się głównie z Anopheles gambiae (SS), który jest wysoce odporny na środki owadobójcze i dlatego stwarza wysokie ryzyko resztkowego przeniesienia malarii [26].Stosowanie LLIN może mieć ograniczony wpływ na ograniczenie przenoszenia malarii ze względu na oporność lokalnych wektorów na środki owadobójcze i dlatego pozostaje obszarem budzącym poważne obawy.Badania pilotażowe z wykorzystaniem Bti lub LLIN wykazały skuteczność w zmniejszaniu zagęszczenia wektorów komarów w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.Jednakże żadne wcześniejsze badania nie oceniały wpływu wielokrotnego stosowania Bti w połączeniu z LLIN na przenoszenie malarii i zapadalność na malarię w tym regionie.Dlatego też niniejsze badanie miało na celu ocenę wpływu łącznego stosowania LLIN i Bti na przenoszenie malarii poprzez porównanie grupy LLIN + Bti z grupą stosującą wyłącznie LLIN w czterech wioskach w północnym regionie Wybrzeża Kości Słoniowej.Postawiono hipotezę, że wdrożenie LSM opartego na Bti w połączeniu z LLIN zapewni wartość dodaną poprzez dalsze zmniejszenie zagęszczenia komarów malarycznych w porównaniu z samym LLIN.To zintegrowane podejście, ukierunkowane na niedojrzałe komary Anopheles przenoszące Bti i dorosłe komary Anopheles przenoszące LLIN, może mieć kluczowe znaczenie dla ograniczenia przenoszenia malarii na obszarach o dużym endemiczności malarii, takich jak wioski w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.Dlatego wyniki tego badania mogą pomóc w podjęciu decyzji o włączeniu LSM do krajowych programów zwalczania wektorów malarii (NMCP) w endemicznych krajach Afryki Subsaharyjskiej.
Niniejsze badanie przeprowadzono w czterech wioskach departamentu Napieldougou (znanego również jako Napier) w strefie sanitarnej Korhogo w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej (ryc. 1).Badane wioski: Kakologo (9° 14′ 2″ N, 5° 35′ 22″ E), Kolekakha (9° 17′ 24″ N, 5° 31′ 00″ E.), Lofinekaha (9° 17′ 31 ″).) 5° 36′ 24″ N) i Nambatiurkaha (9° 18′ 36″ N, 5° 31′ 22″ E).Populacja Napierledougou w 2021 roku została oszacowana na 31 000 mieszkańców, a województwo składa się z 53 wsi z dwoma ośrodkami zdrowia [28].W prowincji Napyeledougou, gdzie malaria jest główną przyczyną wizyt lekarskich, hospitalizacji i śmiertelności, do zwalczania wektorów Anopheles stosuje się wyłącznie LLIN [29].Wszystkie cztery wsie w obu grupach badawczych są obsługiwane przez ten sam ośrodek zdrowia, którego dokumentacja kliniczna przypadków malarii została przejrzana w tym badaniu.
Mapa Wybrzeża Kości Słoniowej pokazująca obszar badań.(Źródło mapy i oprogramowanie: dane GADM i ArcMap 10.6.1. Długotrwała siatka owadobójcza LLIN, Bti Bacillus thuringiensis israelensis
Częstość występowania malarii w populacji docelowej Centrum Zdrowia Napier osiągnęła 82,0% (2038 przypadków) (dane sprzed wprowadzenia Bti).We wszystkich czterech wioskach gospodarstwa domowe korzystają wyłącznie z PermaNet® 2.0 LLIN, dystrybuowanego przez NMCP Wybrzeża Kości Słoniowej w 2017 r., z pokryciem> 80% [25, 26, 27, 28, 30].Wioski należą do regionu Korhogo, który służy jako punkt widokowy dla Narodowej Rady Wojskowej Wybrzeża Kości Słoniowej i jest dostępny przez cały rok.Każda z czterech wiosek liczy co najmniej 100 gospodarstw domowych i mniej więcej taką samą populację, a według rejestru zdrowia (dokument roboczy Ministerstwa Zdrowia Wybrzeża Kości Słoniowej) każdego roku odnotowuje się kilka przypadków malarii.Malaria jest wywoływana głównie przez Plasmodium falciparum (P. falciparum) i jest przenoszona na ludzi przez Plasmodium.gambiae jest również przenoszona przez komary Anopheles i Anopheles nili występujące w tym regionie [28].Lokalny kompleks An.gambiae składa się głównie z komarów Anopheles.gambiae ss charakteryzuje się dużą częstością mutacji kdr (zakres częstości: 90,70–100%) i umiarkowaną częstością alleli as-1 (zakres częstości: 55,56–95%) [29].
Średnie roczne opady i temperatury wahają się odpowiednio od 1200 do 1400 mm i od 21 do 35°C, a wilgotność względna (RH) szacuje się na 58%.Na tym obszarze badań panuje klimat typu sudańskiego z 6-miesięczną porą suchą (od listopada do kwietnia) i 6-miesięczną porą deszczową (od maja do października).W regionie występują niektóre skutki zmiany klimatu, takie jak utrata roślinności i dłuższa pora sucha charakteryzująca się wysychaniem zbiorników wodnych (niziny, pola ryżowe, stawy, kałuże), które mogą służyć jako siedlisko larw komara Anopheles .Komary[26].
Badania przeprowadzono w grupie LLIN + Bti, reprezentowanej przez wsie Kakologo i Nambatiurkaha oraz w grupie wyłącznie LLIN, reprezentowanej przez wsie Kolekaha i Lofinekaha.W okresie objętym badaniem mieszkańcy wszystkich wiosek korzystali wyłącznie z sieci PermaNet® 2.0 LLIN.
Skuteczność LLIN (PermaNet 2.0) w połączeniu z Bti przeciwko komarom Anopheles i przenoszeniu malarii oceniano w randomizowanym, kontrolowanym badaniu (RCT) obejmującym dwa ramiona badania: grupę LLIN + Bti (grupa leczona) i grupę samego LLIN (grupa kontrolna). ).Rękawy LLIN + Bti są reprezentowane przez Kakologo i Nambatiourkaha, natomiast Kolékaha i Lofinékaha zostały zaprojektowane jako ramiona wyłącznie LLIN.We wszystkich czterech wioskach lokalni mieszkańcy korzystają z LLIN PermaNet® 2.0 otrzymanego od NMCP Wybrzeża Kości Słoniowej w 2017 r. Zakłada się, że warunki korzystania z PermaNet® 2.0 są takie same w różnych wioskach, ponieważ otrzymali sieć w ten sam sposób..W grupie LLIN + Bti siedliska larw Anopheles traktowano Bti co dwa tygodnie jako dodatek do LLIN już stosowanego przez populację.Siedliska larw w obrębie wsi i w promieniu 2 km od centrum każdej wioski traktowano zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i NMCP Wybrzeża Kości Słoniowej [31].Natomiast grupa otrzymująca wyłącznie LLIN nie otrzymywała w okresie badania leczenia larwobójczego Bti.
Zastosowano rozpuszczalną w wodzie granulowaną postać Bti (Vectobac WG, 37,4% wag.; numer partii 88–916-PG; 3000 międzynarodowych jednostek toksyczności IU/mg; Valent BioScience Corp, USA) w dawce 0,5 mg/l..Użyj opryskiwacza plecakowego o pojemności 16 litrów i pistoletu natryskowego do włókna szklanego z uchwytem i regulowaną dyszą o natężeniu przepływu 52 ml na sekundę (3,1 l/min).Aby przygotować nebulizator zawierający 10 l wody, ilość Bti rozcieńczonego w zawiesinie wynosi 0,5 mg/l × 10 l = 5 mg.Na przykład dla obszaru o projektowanym przepływie wody wynoszącym 10 l, przy użyciu opryskiwacza o pojemności 10 l do uzdatnienia pewnej objętości wody, ilość Bti, którą należy rozcieńczyć, wynosi 0,5 mg/l × 20 l = 10 mg.W terenie zmierzono 10 mg Bti za pomocą wagi elektronicznej.Za pomocą szpatułki przygotować zawiesinę, mieszając tę ilość Bti w wiadrze z podziałką o pojemności 10 l.Dawkę tę wybrano po badaniach terenowych skuteczności Bti przeciwko różnym stadiom stadiów Anopheles spp.i Culex sp.w warunkach naturalnych na obszarze innym, ale podobnym do obszaru współczesnych badań [32].Szybkość stosowania zawiesiny larwicydów i czas stosowania dla każdego miejsca rozrodu obliczono na podstawie szacunkowej objętości wody w miejscu rozrodu [33].Nakładać Bti za pomocą skalibrowanego opryskiwacza ręcznego.Nebulizatory są kalibrowane i testowane podczas poszczególnych ćwiczeń i w różnych obszarach, aby zapewnić dostarczenie prawidłowej ilości Bti.
Aby znaleźć najlepszy czas na leczenie miejsc rozrodu larw, zespół zidentyfikował opryskiwanie okien.Okno rozpylania to okres, w którym produkt jest nakładany w celu osiągnięcia optymalnej skuteczności: w tym badaniu okno rozpylania trwało od 12 godzin do 2 tygodni, w zależności od trwałości Bti.Wydaje się, że pobranie Bti przez larwy w miejscu rozrodu wymaga okresu od 7:00 do 18:00.W ten sposób można uniknąć okresów ulewnych opadów, gdy deszcz oznacza przerwanie oprysków i rozpoczęcie oprysków następnego dnia, jeśli pogoda na to pozwoli.Daty oprysków oraz dokładne daty i godziny zależą od obserwowanych warunków pogodowych.Aby skalibrować opryskiwacze plecakowe pod kątem żądanej dawki stosowania Bti, każdy technik jest przeszkolony w zakresie wizualnej kontroli i ustawiania dyszy opryskiwacza oraz utrzymywania ciśnienia.Kalibrację kończy się sprawdzeniem, czy na jednostkę powierzchni nałożono równomiernie odpowiednią ilość środka Bti.Traktuj siedlisko larw co dwa tygodnie.Działania larwobójcze prowadzone są przy wsparciu czterech doświadczonych i dobrze przeszkolonych specjalistów.Działania larwobójcze i uczestnicy są nadzorowani przez doświadczonych superwizorów.Leczenie larwobójcze rozpoczęło się w marcu 2019 r. w porze suchej.Faktycznie, poprzednie badania wykazały, że pora sucha jest najodpowiedniejszym okresem na interwencję larwobójczą ze względu na stabilność miejsc rozrodu i spadek ich liczebności [27].Oczekuje się, że kontrolowanie larw w porze suchej zapobiegnie przyciąganiu komarów w porze deszczowej.Dwa (02) kilogramy Bti kosztujące 99,29 USD pozwalają grupie badanej poddanej leczeniu na pokrycie wszystkich obszarów.W grupie LLIN+Bti interwencja larwobójcza trwała cały rok, od marca 2019 r. do lutego 2020 r. W grupie LLIN + Bti wystąpiły łącznie 22 przypadki leczenia larwobójczego.
Potencjalne skutki uboczne (takie jak swędzenie, zawroty głowy czy katar) monitorowano poprzez indywidualne badania nebulizatorów biolarwicydów Bti i mieszkańców gospodarstw domowych uczestniczących w grupie LIN + Bti.
Przeprowadzono badanie gospodarstw domowych wśród 400 gospodarstw domowych (po 200 gospodarstw na grupę badaną) w celu oszacowania odsetka wykorzystania LLIN w populacji.W badaniu gospodarstw domowych stosuje się metodę kwestionariusza ilościowego.Częstość używania LLIN podzielono na trzy grupy wiekowe: 15 lat.Kwestionariusz został wypełniony i wyjaśniony w lokalnym języku Senoufo głowie gospodarstwa domowego lub innej osobie dorosłej w wieku powyżej 18 lat.
Minimalną wielkość badanego gospodarstwa domowego obliczono za pomocą wzoru opisanego przez Vaughana i Morrowa [34].
n to wielkość próby, e to margines błędu, t to współczynnik bezpieczeństwa wyliczony z poziomu ufności, a p to odsetek rodziców populacji posiadających dany atrybut.Każdy element ułamka ma stałą wartość, więc (t) = 1,96;Minimalna wielkość gospodarstwa domowego w tej sytuacji w badaniu wynosiła 384 gospodarstwa.
Przed obecnym eksperymentem zidentyfikowano, pobrano próbki, opisano, podano georeferencje i oznakowano różne typy siedlisk larw Anopheles w grupach LLIN+Bti i LLIN.Użyj taśmy mierniczej, aby zmierzyć wielkość kolonii lęgowej.Następnie co miesiąc przez 12 miesięcy oceniano zagęszczenie larw komarów w 30 losowo wybranych miejscach lęgowych na wioskę, co daje w sumie 60 miejsc lęgowych na grupę badaną.Na każdy obszar badania pobrano 12 próbek larw, co odpowiada 22 zabiegom Bti.Celem wybrania tych 30 miejsc rozrodu na wioskę było uchwycenie wystarczającej liczby miejsc gromadzenia się larw w wioskach i jednostkach badawczych, aby zminimalizować stronniczość.Larwy zbierano poprzez zanurzanie łyżką o pojemności 60 ml [35].Ze względu na to, że niektóre szkółki są bardzo małe i płytkie, konieczne jest użycie małego wiaderka innego niż standardowe wiadro WHO (350 ml).Łącznie wykonano 5, 10 lub 20 nurkowań z miejsc lęgowych o obwodzie 10 m.Identyfikację morfologiczną zebranych larw (np. Anopheles, Culex i Aedes) przeprowadzono bezpośrednio w terenie [36].Zebrane larwy podzielono na dwie kategorie w zależności od etapu rozwojowego: larwy we wczesnym stadium rozwoju (stadia 1 i 2) oraz larwy w późnym stadium rozwoju (stadia 3 i 4) [37].Larwy liczono według rodzajów i na każdym etapie rozwojowym.Po zliczeniu larwy komarów są ponownie wprowadzane na obszary lęgowe i uzupełniane do pierwotnej objętości wodą źródłową uzupełnioną wodą deszczową.
Miejsce rozrodu uznawano za pozytywne, jeśli obecna była co najmniej jedna larwa lub poczwarka dowolnego gatunku komara.Gęstość larw określono dzieląc liczbę larw tego samego rodzaju przez liczbę nurkowań.
Każde badanie trwało dwa kolejne dni i co dwa miesiące zbierano dorosłe komary z 10 losowo wybranych gospodarstw domowych z każdej wioski.W trakcie badania każdy zespół badawczy przeprowadził badania reprezentacyjne w 20 gospodarstwach domowych przez trzy kolejne dni.Komary odławiano za pomocą standardowych pułapek okiennych (WT) i pułapek natryskowych złocienia (PSC) [38, 39].Początkowo wszystkie domy w każdej wsi były ponumerowane.Następnie w każdej wiosce wybrano losowo cztery domy jako punkty zbiórki dorosłych komarów.W każdym losowo wybranym domu komary zbierano z głównej sypialni.Wybrane sypialnie mają drzwi i okna i były zajęte poprzedniej nocy.Sypialnie pozostają zamknięte przed rozpoczęciem pracy i podczas zbierania komarów, aby zapobiec wylatywaniu komarów z pokoju.W każdym oknie każdej sypialni zainstalowano WT jako punkt pobierania próbek komarów.Następnego dnia w godzinach od 06:00 do 08:00 zbierano komary, które przedostały się do miejsca pracy z sypialni.Zbieraj komary ze swojego miejsca pracy za pomocą ustnika i przechowuj je w jednorazowym papierowym kubku przykrytym surowym kawałkiem.Siatka na komary.Komary odpoczywające w tej samej sypialni zostały wyłapane natychmiast po pobraniu WT przy użyciu PSC na bazie pyretroidu.Po rozłożeniu białej pościeli na podłodze sypialni zamknij drzwi i okna i spryskaj środek owadobójczy (składniki aktywne: 0,25% transflutryna + 0,20% permetryna).Około 10 do 15 minut po opryskaniu zdejmij narzutę z sypialni poddanej zabiegowi, użyj pęsety, aby zebrać komary, które wylądowały na białej pościeli i przechowuj je na szalce Petriego wypełnionej watą nasączoną wodą.Rejestrowano także liczbę osób, które nocowały w wybranych sypialniach.Zebrane komary są szybko przenoszone do znajdującego się na miejscu laboratorium w celu dalszego przetwarzania.
W laboratorium wszystkie zebrane komary zostały zidentyfikowane morfologicznie pod względem rodzaju i gatunku [36].Jajniki Anny.gambiae SL przy użyciu dwuokularowego mikroskopu preparacyjnego z kroplą wody destylowanej umieszczoną na szkiełku [35].Oceny statusu porodowego dokonano w celu oddzielenia wieloródek od nieródek na podstawie morfologii jajników i tchawicy, a także w celu określenia współczynnika dzietności i wieku fizjologicznego [35].
Wskaźnik względny określa się poprzez badanie źródła świeżo zebranej mączki z krwi.gambiae za pomocą enzymatycznego testu immunoenzymatycznego (ELISA) z wykorzystaniem krwi ludzi, zwierząt gospodarskich (bydło, owce, kozy) i kurcząt żywicielskich [40].Inwazję entomologiczną (EIR) obliczono przy użyciu An.Szacunki dotyczące kobiet SL w Gambii [41] Ponadto An.Zakażenie Plasmodium gambiae określono na podstawie analizy głowy i klatki piersiowej wieloródek, metodą ELISA (CSP ELISA) z antygenem okołosporozoitowym [40].Wreszcie są członkowie Ann.gambiae zidentyfikowano poprzez analizę jego nóg, skrzydeł i odwłoka przy użyciu technik reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) [34].
Dane kliniczne dotyczące malarii uzyskano z rejestru konsultacji klinicznych Centrum Zdrowia Napyeledugou, który obejmuje wszystkie cztery wioski uwzględnione w tym badaniu (tj. Kakologo, Kolekaha, Lofinekaha i Nambatiurkaha).Przegląd rejestru skupił się na zapisach od marca 2018 r. do lutego 2019 r. oraz od marca 2019 r. do lutego 2020 r. Dane kliniczne od marca 2018 r. do lutego 2019 r. reprezentują dane wyjściowe lub dane sprzed interwencji Bti, natomiast dane kliniczne od marca 2019 r. do lutego 2020 r. reprezentują dane sprzed wprowadzenia Bti dane interwencyjne.Dane po interwencji Bti.Informacje kliniczne, wiek i miejscowość każdego pacjenta w grupach badawczych LLIN+Bti i LLIN zebrano w rejestrze zdrowia.Dla każdego pacjenta rejestrowano takie informacje, jak pochodzenie wsi, wiek, diagnoza i patologia.W przypadkach przeanalizowanych w tym badaniu malarię potwierdzono za pomocą szybkiego testu diagnostycznego (RDT) i/lub mikroskopii malarii po podaniu przez pracownika służby zdrowia terapii skojarzonej na bazie artemizyny (ACT).Przypadki malarii podzielono na trzy grupy wiekowe (tj. 15 lat).Roczną zapadalność na malarię na 1000 mieszkańców oszacowano dzieląc częstość występowania malarii na 1000 mieszkańców przez liczbę mieszkańców wsi.
Dane zebrane w tym badaniu zostały dwukrotnie wprowadzone do bazy danych Microsoft Excel, a następnie zaimportowane do oprogramowania open source R [42] wersja 3.6.3 w celu analizy statystycznej.Do rysowania wykresów służy pakiet ggplot2.Do porównania gęstości larw i średniej liczby ukąszeń komarów na osobę w ciągu nocy pomiędzy grupami badawczymi wykorzystano uogólnione modele liniowe wykorzystujące regresję Poissona.Do porównania średniego zagęszczenia larw i częstości ukąszeń komarów Culex i Anopheles wykorzystano pomiary współczynnika trafności (RR).Gambię SL umieszczono pomiędzy dwiema grupami badawczymi, stosując jako punkt odniesienia grupę LLIN + Bti.Wielkości efektów wyrażono jako iloraz szans i 95% przedziały ufności (95% CI).Do porównania proporcji i częstości występowania malarii przed i po interwencji Bti w każdej grupie badawczej wykorzystano współczynnik (RR) testu Poissona.Zastosowany poziom istotności wynosił 5%.
Protokół badania został zatwierdzony przez Krajową Komisję ds. Etyki Badań Ministerstwa Zdrowia i Zdrowia Publicznego Wybrzeża Kości Słoniowej (N/Ref: 001//MSHP/CNESVS-kp), a także przez regionalny okręg zdrowia i administrację z Korhogo.Przed zebraniem larw komarów i postaci dorosłych uzyskano podpisaną świadomą zgodę od uczestników badania gospodarstw domowych, właścicieli i/lub mieszkańców.Dane rodzinne i kliniczne są anonimowe i poufne i są dostępne wyłącznie wyznaczonym badaczom.
Łącznie odwiedzono 1198 miejsc lęgowych.Spośród miejsc gniazdowych badanych na badanym obszarze 52,5% (n = 629) należało do grupy LLIN + Bti, a 47,5% (n = 569) do grupy wyłącznie LLIN (RR = 1,10 [95% CI 0,98–1,24). ], p = 0,088).Ogólnie lokalne siedliska larwalne podzielono na 12 typów, wśród których największy odsetek siedlisk larw stanowiły pola ryżowe (24,5%, n=294), następnie kanalizacja deszczowa (21,0%, n=252) i ceramika (8,3).%, n = 99), brzeg rzeki (8,2%, n = 100), kałuża (7,2%, n = 86), kałuża (7,0%, n = 84), wiejska pompa wodna (6,8%, n = 81), Odciski kopyt (4,8%, n = 58), bagna (4,0%, n = 48), dzbany (5,2%, n = 62), stawy (1,9%, n = 23) i studnie (0,9%, n = 11) .) .
Ogółem z obszaru badania zebrano 47 274 larw komarów, przy czym odsetek ten wynosił 14,4% (n = 6796) w grupie LLIN + Bti w porównaniu do 85,6% (n = 40 478) w grupie stosującej sam LLIN ( (RR = 5,96) [95% CI 5,80–6,11], p ≤ 0,001).Larwy te składają się z trzech rodzajów komarów, z których dominującym gatunkiem jest Anopheles.(48,7%, n = 23 041), a następnie Culex spp.(35,0%, n = 16562) i Aedes spp.(4,9%, n = 2340).Poczwarki stanowiły 11,3% niedojrzałych much (n = 5344).
Ogólna średnia gęstość Anopheles spp.larwy.W tym badaniu liczba larw na miarkę wynosiła 0,61 [95% CI 0,41–0,81] l/nurkowanie w grupie LLIN + Bti i 3,97 [95% CI 3,56–4,38] l/nurkowanie tylko w grupie LLIN (opcjonalnie).plik 1: Rysunek S1).Średnie zagęszczenie Anopheles spp.Grupa otrzymująca samą LLIN była 6,5 razy większa niż grupa LLIN + Bti (HR = 6,49; 95% CI 5,80–7,27; P < 0,001).Podczas leczenia nie wykryto komarów Anopheles.Larwy zbierano w grupie LLIN + Bti począwszy od stycznia, co odpowiada dwudziestemu zabiegowi Bti.W grupie LLIN + Bti nastąpił znaczny spadek zagęszczenia larw we wczesnym i późnym stadium.
Przed rozpoczęciem leczenia Bti (marzec) średnie zagęszczenie komarów Anopheles we wczesnym stadium rozwoju szacowano na 1,28 [95% CI 0,22–2,35] L/nurkowanie w grupie LLIN + Bti i 1,37 [95% CI 0,36–2,36] l/nurkowanie w grupie LLIN + Bti.l/zanurzenie./dip tylko ramię LLIN (rys. 2A).Po zastosowaniu zabiegu Bti średnie zagęszczenie wczesnych komarów Anopheles w grupie LLIN + Bti na ogół stopniowo malało z 0,90 [95% CI 0,19–1,61] do 0,10 [95% CI – 0,03–0,18] l/dip.W grupie LLIN + Bti zagęszczenie larw Anopheles we wczesnym stadium rozwoju pozostawało niskie.W grupie otrzymującej wyłącznie LLIN wahania liczebności Anopheles spp.Obserwowano larwy we wczesnym stadium rozwoju, których średnie zagęszczenie wahało się od 0,23 [95% CI 0,07–0,54] l/nurkowanie do 2,37 [95% CI 1,77–2,98] l/nurkowanie.Ogólnie rzecz biorąc, średnie zagęszczenie wczesnych larw Anopheles w grupie otrzymującej wyłącznie LLIN było statystycznie wyższe i wyniosło 1,90 [95% CI 1,70–2,10] L/nurkowanie, podczas gdy średnie zagęszczenie wczesnych larw Anopheles w grupie LLIN wyniosło 0,38 [95% CI 0,28 –0,47]) l/zan.+ grupa Bti (RR = 5,04; 95% CI 4,36–5,85; P < 0,001).
Zmiany średniej gęstości larw Anopheles.Moskitiery we wczesnym (A) i późnym stadium (B) w grupie badawczej od marca 2019 r. do lutego 2020 r. w regionie Napier w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.LLIN: długotrwała siatka owadobójcza Bti: Bacillus thuringiensis, Izrael TRT: leczenie;
Średnie zagęszczenie Anopheles spp.larwy.późny wiek w grupie LLIN + Bti.Gęstość Bti przed leczeniem wynosiła 2,98 [95% CI 0,26–5,60] l/dip, podczas gdy w grupie otrzymującej samą LLIN gęstość wynosiła 1,46 [95% CI 0,26–2,65] l/dzień. Po zastosowaniu Bti gęstość późnego Liczba larw Anopheles w stadium początkowym w grupie LLIN + Bti spadła z 0,22 [95% CI 0,04–0,40] do 0,03 [95% CI 0,00–0,06] l/dip (ryc. 2B).W grupie otrzymującej wyłącznie LLIN zagęszczenie późnych larw Anopheles wzrosło z 0,35 [95% CI - 0,15-0,76] do 2,77 [95% CI 1,13-4,40] l/nurkowanie, z pewnymi różnicami w zagęszczeniu larw w zależności od daty pobrania próbki.Średnia gęstość larw Anopheles w późnym stadium rozwoju w grupie otrzymującej wyłącznie LLIN wynosiła 2,07 [95% CI 1,84–2,29] l/nurkowanie, czyli dziewięć razy więcej niż 0,23 [95% CI 0,11–0.36] l/zanurzenie w LLIN.+ grupa Bti (RR = 8,80; 95% CI 7,40–10,57; P < 0,001).
Średnie zagęszczenie Culex spp.Wartości wynosiły 0,33 [95% CI 0,21–0,45] L/spadek w grupie LLIN + Bti i 2,67 [95% CI 2,23–3,10] L/spadek w grupie wyłącznie LLIN (dodatkowy plik 2: Rysunek S2).Średnie zagęszczenie Culex spp.Grupa otrzymująca samą LLIN była istotnie wyższa niż grupa LLIN + Bti (HR = 8,00; 95% CI 6,90–9,34; P < 0,001).
Średnie zagęszczenie rodzaju Culex Culex spp.Przed leczeniem Bti l/dip wynosił 1,26 [95% CI 0,10–2,42] l/dip w grupie LLIN + Bti i 1,28 [95% CI 0,37–2,36] w jedynej grupie LLIN (ryc. 3A).Po zastosowaniu zabiegu Bti zagęszczenie wczesnych larw Culex zmniejszyło się z 0,07 [95% CI - 0,001–0.] do 0,25 [95% CI 0,006–0,51] l/dip.Nie zebrano larw Culex z siedlisk larw, którym podawano Bti od grudnia.Gęstość wczesnych larw Culex została zmniejszona do 0,21 [95% CI 0,14–0,28] l/zanurzenie w grupie LLIN + Bti, ale była wyższa w grupie wyłącznie LLIN przy 1,30 [95% CI 1,10–1,50] l/zanurzenie.Spadek d.Zagęszczenie wczesnych larw Culex w grupie samego LLIN było 6 razy większe niż w grupie LLIN + Bti (RR = 6,17; 95% CI 5,11–7,52; P < 0,001).
Zmiany średniej gęstości Culex spp.larwy.Badania dotyczące wczesnego życia (A) i wczesnego życia (B) w grupie badawczej od marca 2019 r. do lutego 2020 r. w regionie Napier w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.Długotrwała siatka owadobójcza LLIN, Bti Bacillus thuringiensis Izrael, leczenie Trt
Przed leczeniem Bti średnia gęstość larw Culex w późnym stadium rozwoju w grupie LLIN + Bti i grupie LLIN wynosiła odpowiednio 0,97 [95% CI 0,09–1,85] i 1,60 [95% CI – 0,16–3,37] l/zanurzenie (ryc. 3B) ).Średnie zagęszczenie gatunków Culex w późnym stadium po rozpoczęciu leczenia Bti.Gęstość w grupie LLIN + Bti stopniowo malała i była niższa niż w grupie wyłącznie LLIN, która pozostała bardzo wysoka.Średnia gęstość larw Culex w późnym stadium rozwoju wynosiła 0,12 [95% CI 0,07–0,15] l/nurkowanie w grupie LLIN + Bti i 1,36 [95% CI 1,11–1,61] l/nurkowanie w samej grupie LLIN.Średnie zagęszczenie larw Culex w późnym stadium rozwoju było znacząco wyższe w grupie otrzymującej wyłącznie LLIN niż w grupie LLIN + Bti (RR = 11,19; 95% CI 8,83–14,43; P <0,001).
Przed leczeniem Bti średnia gęstość poczwarek na biedronkę wynosiła 0,59 [95% CI 0,24–0,94] w grupie LLIN + Bti i 0,38 [95% CI 0,13–0,63] tylko w LLIN (ryc. 4).Ogólna gęstość poczwarek wyniosła 0,10 [95% CI 0,06–0,14] w grupie LLIN + Bti i 0,84 [95% CI 0,75–0,92] w grupie samego LLIN.Leczenie Bti znacząco zmniejszyło średnią gęstość poczwarek w grupie LLIN + Bti w porównaniu z grupą samą LLIN (OR = 8,30; 95% CI 6,37–11,02; P < 0,001).W grupie LLIN + Bti po listopadzie nie odławiano poczwarek.
Zmiany średniej gęstości poczwarek.Badanie przeprowadzono w okresie od marca 2019 r. do lutego 2020 r. w regionie Napier w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej.Długotrwała siatka owadobójcza LLIN, Bti Bacillus thuringiensis Izrael, leczenie Trt
Z obszaru badań zebrano łącznie 3456 dorosłych komarów.Komary należą do 17 gatunków z 5 rodzajów (Anopheles, Culex, Aedes, Eretmapodites) (tab. 1).W wektorach malarii An.Najliczniej występującym gatunkiem był gambiae sl z udziałem 74,9% (n = 2587), a za nim plasował się An.gambiae sl.funestus (2,5%, n = 86) i An null (0,7%, n = 24).Bogactwo Anny.gambiae sl w grupie LLIN + Bti (10,9%, n = 375) była niższa niż w grupie samego LLIN (64%, n = 2212).Brak spokoju.nli osoby zgrupowano wyłącznie z LLIN.Jednak An.gambiae i An.funestus były obecne zarówno w grupie LLIN + Bti, jak i w grupie samego LLIN.
W badaniach rozpoczętych przed zastosowaniem Bti w miejscu rozrodu (3 miesiące) ogólną średnią liczbę komarów nocnych na osobę (b/p/n) w grupie LLIN + Bti oszacowano na 0,83 [95% CI 0,50–1,17] natomiast w grupie LLIN + Bti było to 0,72, w grupie samego LLIN [95% CI 0,41–1,02] (ryc. 5).W grupie LLIN + Bti szkody spowodowane przez komary Culex zmniejszyły się i pozostały niskie pomimo maksymalnego poziomu 1,95 [95% CI 1,35–2,54] punktów bazowych we wrześniu po 12. zastosowaniu Bti.Jednakże w grupie otrzymującej wyłącznie LLIN średni wskaźnik ukąszeń komarów stopniowo wzrastał, aż do osiągnięcia wartości maksymalnej we wrześniu wynoszącej 11,33 [95% CI 7,15–15,50] bp/n.Ogólna częstość ukąszeń komarów była znacząco niższa w grupie otrzymującej LLIN + Bti w porównaniu z grupą otrzymującą sam LLIN w dowolnym momencie badania (HR = 3,66; 95% CI 3,01–4,49; P < 0,001).
Wskaźniki pokąsań fauny komarów na badanym obszarze regionu Napier w północnym Wybrzeżu Kości Słoniowej od marca 2019 r. do lutego 2020 r. LLIN Długotrwała siatka owadobójcza, Bti Bacillus thuringiensis Izrael, leczenie Trt, ukąszenia b/p/noc/człowiek/ noc
Najczęstszym wektorem malarii na badanym obszarze jest Anopheles gambiae.Prędkość ugryzienia An.Na początku badania kobiety z Gambii miały wartości b/p/n wynoszące 0,64 [95% CI 0,27–1,00] w grupie LLIN + Bti i 0,74 [95% CI 0,30–1,17] w grupie tylko LLIN (ryc. 6). .W okresie interwencji Bti największą aktywność gryzienia zaobserwowano we wrześniu, co odpowiada dwunastemu cyklowi leczenia Bti, ze szczytem wynoszącym 1,46 [95% CI 0,87–2,05] b/p/n w grupie LLIN + Bti oraz szczyt 9,65 [95% CI 0,87–2,05] w/n 5,23–14,07] Tylko grupa LLIN.Ogólna prędkość ugryzienia An.Częstość infekcji w Gambii była znacząco niższa w grupie LLIN + Bti (0,59 [95% CI 0,43–0,75] b/p/n) niż w grupie samej LLIN (2,97 [95% CI 2, 02–3,93] b/p) /p/nie).(RR = 3,66; 95% CI 3,01–4,49; p < 0,001).
Szybkość gryzienia Anny.gambiae sl, jednostka badawcza w regionie Napier, północne Wybrzeże Kości Słoniowej, od marca 2019 r. do lutego 2020 r. Długotrwała moskitiera na pościel nasączona środkami owadobójczymi LLIN, Bti Bacillus thuringiensis Izrael, leczenie Trt, ukąszenia b/p/noc/osoba/noc
Razem 646 amperów.Gambia jest rozczłonkowana.Ogólnie rzecz biorąc, procent bezpieczeństwa lokalnego.Wskaźniki parytetu w Gambii wynosiły na ogół >70% przez cały okres badania, z wyjątkiem lipca, kiedy wykorzystano tylko grupę LLIN (dodatkowy plik 3: Rysunek S3).Natomiast średni współczynnik dzietności na badanym obszarze wyniósł 74,5% (n = 481).W grupie LLIN+Bti parytet utrzymywał się na wysokim poziomie, powyżej 80%, z wyjątkiem września, kiedy parytet spadł do 77,5%.Jednakże różnice w średnich współczynnikach dzietności zaobserwowano w grupie otrzymującej wyłącznie LLIN, przy czym najniższy szacowany średni współczynnik dzietności wyniósł 64,5%.
Od 389 Anny.Badanie poszczególnych jednostek krwi w Gambii wykazało, że 80,5% (n = 313) było pochodzenia ludzkiego, 6,2% (n = 24) kobiet spożywało krew mieszaną (ludzką i domową), a 5,1% (n = 20) spożywało krew .pasza pochodząca od zwierząt gospodarskich (bydło, owce i kozy) i 8,2% (n = 32) analizowanych próbek dało wynik negatywny na obecność mączki z krwi.W grupie LLIN + Bti odsetek kobiet otrzymujących ludzką krew wyniósł 25,7% (n = 100) w porównaniu do 54,8% (n = 213) w grupie zawierającej wyłącznie LLIN (Dodatkowy plik 5: Tabela S5).
Razem 308 amperów.Testowano P. gambiae w celu identyfikacji członków kompleksu gatunkowego i zakażenia P. falciparum (plik dodatkowy 4: Tabela S4).Na badanym obszarze współistnieją dwa „gatunki spokrewnione”, mianowicie An.gambiae ss (95,1%, n = 293) i An.coluzzii (4,9%, n = 15).Poziom Anopheles gambiae ss był istotnie niższy w grupie LLIN + Bti niż w grupie samego LLIN (66,2%, n = 204) (RR = 2,29 [95% CI 1,78–2,97], P < 0,001).Podobny odsetek komarów Anopheles stwierdzono w grupie LLIN + Bti (3,6%, n = 11) i samej LLIN (1,3%, n = 4) (RR = 2,75 [95% CI 0,81–11,84], P = 0,118).Częstość występowania zakażenia Plasmodium falciparum wśród An.SL w Gambii wynosił 11,4% (n = 35).Częstość infekcji Plasmodium falciparum.Częstość infekcji w Gambii była istotnie niższa w grupie LLIN + Bti (2,9%, n = 9) niż w grupie samej LLIN (8,4%, n = 26) (RR = 2,89 [95% CI 1, 31–7,01 ], P = 0,006).).W porównaniu z komarami Anopheles, komary Anopheles gambiae miały najwyższy odsetek infekcji Plasmodium wynoszący 94,3% (n=32).coluzzii tylko 5,7% (n = 5) (RR = 6,4 [95% CI 2,47–21,04], p < 0,001).
Łącznie przebadano 2435 osób z 400 gospodarstw domowych.Średnia gęstość wynosi 6,1 osoby na gospodarstwo domowe.Wskaźnik posiadania LLIN wśród gospodarstw domowych wyniósł 85% (n = 340), w porównaniu z 15% (n = 60) w przypadku gospodarstw domowych bez LLIN (RR = 5,67 [95% CI 4,29–7,59], P < 0,001) (Dodatkowy plik 5 : Tabela S5)..Stosowanie LLIN wyniosło 40,7% (n = 990) w grupie LLIN + Bti w porównaniu z 36,2% (n = 882) w grupie samej LLIN (RR = 1,12 [95% CI 1,02–1,23], P = 0,013).Średni ogólny stopień wykorzystania netto na badanym obszarze wyniósł 38,4% (n = 1842).Odsetek dzieci poniżej piątego roku życia korzystających z Internetu był podobny w obu grupach badawczych, a wskaźniki korzystania netto wyniosły 41,2% (n = 195) w grupie LLIN + Bti i 43,2% (n = 186) w grupie samego LLIN.(HR = 1,05 [95% CI 0,85–1,29], p = 0,682).Wśród dzieci w wieku od 5 do 15 lat nie było różnicy we wskaźnikach wykorzystania netto pomiędzy 36,3% (n = 250) w grupie LLIN + Bti a 36,9% (n = 250) w grupie wyłącznie LLIN (RR = 1,02 [ 95% CI 1,02–1,23], p = 0,894).Natomiast osoby powyżej 15. roku życia korzystały z moskitier 42,7% (n = 554) rzadziej w grupie LLIN + Bti niż 33,4% (n = 439) w grupie wyłącznie LLIN (RR = 1,26 [95% CI 1,11–1,43) ], P <0,001).
W sumie w okresie od marca 2018 r. do lutego 2020 r. w Napier Health Center zarejestrowano 2484 przypadki kliniczne. Częstość występowania malarii klinicznej w populacji ogólnej wynosiła 82,0% wszystkich przypadków patologii klinicznej (n = 2038).Roczne lokalne wskaźniki zachorowalności na malarię na tym obszarze badań wynosiły 479,8‰ i 297,5‰ przed i po leczeniu Bti (Tabela 2).
Czas publikacji: 01 lipca 2024 r