Pestycydy chemiczne, będące ważną gwarancją stabilnych i obfitych plonów, odgrywają niezastąpioną rolę w zwalczaniu szkodników. Neonikotynoidy to najważniejsze pestycydy chemiczne na świecie. Zostały zarejestrowane do stosowania w Chinach i ponad 120 krajach, w tym w Unii Europejskiej, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Ich udział w rynku stanowi ponad 25% światowego rynku. Selektywnie kontrolują receptory nikotynowej acetylocholinoesterazy (nAChR) w układzie nerwowym owadów, paraliżują ośrodkowy układ nerwowy i powodują śmierć owadów, a także wykazują doskonałe działanie zwalczające pluskwiaki równoskrzydłe (Homoptera), chrząszcze (Coleoptera), motyle (Lepidoptera), a nawet odporne na nie szkodniki docelowe. We wrześniu 2021 r. w moim kraju zarejestrowano 12 pestycydów neonikotynoidowych, a mianowicie imidakloprid, tiametoksam, acetamipryd, klotianidyna, dinotefuran, nitenpiram, tiaklopryd i sflufenamid. Istnieje ponad 3400 rodzajów preparatów, w tym nitryl, piperazyna, chlorotilina, cykloplopryd i fluoropiranon, z czego preparaty złożone stanowią ponad 31%. Amina, dinotefuran, nitenpiram itd.
Ciągłe, masowe inwestycje w insektycydy neonikotynoidowe w rolnictwie ekologicznym, doprowadziły do uwypuklenia szeregu problemów naukowych, takich jak odporność na pestycydy, zagrożenia ekologiczne i zdrowie ludzi. W 2018 roku populacja mszycy bawełnianej w regionie Xinjiang wykształciła umiarkowany i wysoki poziom odporności na insektycydy neonikotynoidowe, w tym odporność na imidaklopryd, acetamipryd i tiametoksam wzrosła odpowiednio o 85,2-412 razy, 221-777 razy i 122-1095 razy. Międzynarodowe badania nad lekoopornością populacji Bemisia tabaci wykazały również, że w latach 2007-2010 Bemisia tabaci wykazywała wysoką odporność na pestycydy neonikotynoidowe, zwłaszcza imidaklopryd i tiaklopryd. Po drugie, insektycydy neonikotynoidowe nie tylko poważnie wpływają na gęstość populacji, zachowania żywieniowe, dynamikę przestrzenną i termoregulację pszczół, ale także mają istotny negatywny wpływ na rozwój i rozmnażanie dżdżownic. Ponadto, w latach 1994-2011, wskaźnik wykrywania pestycydów neonikotynoidowych w moczu ludzkim znacznie wzrósł, co wskazuje, że pośrednie spożycie i akumulacja pestycydów neonikotynoidowych w organizmie rosła z roku na rok. Poprzez mikrodializę w mózgu szczura stwierdzono, że stres klotianidyną i tiametoksamem może indukować uwalnianie dopaminy u szczurów, a tiaklopryd może indukować wzrost poziomu hormonów tarczycy w osoczu szczura. Wnioskuje się, że pestycydy neonikotynoidowe mogą wpływać na laktację Uszkodzenie układu nerwowego i hormonalnego zwierząt. Badanie in vitro na ludzkich mezenchymalnych komórkach macierzystych szpiku kostnego potwierdziło, że nitenpiram może powodować uszkodzenia DNA i aberracje chromosomowe, co prowadzi do wzrostu wewnątrzkomórkowych reaktywnych form tlenu, co z kolei wpływa na różnicowanie osteogenne. W związku z tym Kanadyjska Agencja ds. Zwalczania Szkodników (PMRA) wszczęła ponowną ocenę niektórych insektycydów neonikotynoidowych, a Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zakazał i ograniczył stosowanie imidaklopridu, tiametoksamu i klotianidyny.
Mieszanie różnych pestycydów może nie tylko opóźnić rozwój oporności pojedynczego pestycydu i poprawić jego działanie, ale także zmniejszyć ilość pestycydów i ryzyko narażenia środowiska, co stwarza szerokie perspektywy na rozwiązanie powyższych problemów naukowych i zrównoważone stosowanie pestycydów. Niniejszy artykuł ma na celu opisanie badań nad mieszaniem pestycydów neonikotynoidowych i innych pestycydów, które są powszechnie stosowane w produkcji rolnej, w tym pestycydów fosforoorganicznych, karbaminianowych i pyretroidów. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie naukowych podstaw racjonalnego stosowania i efektywnego zarządzania pestycydami neonikotynoidowymi.
1 Postęp w zakresie łączenia z pestycydami fosforoorganicznymi
Pestycydy fosforoorganiczne są typowymi insektycydami stosowanymi we wczesnym zwalczaniu szkodników w moim kraju. Hamują one aktywność acetylocholinoesterazy i wpływają na prawidłowe neuroprzekaźnictwo, prowadząc do śmierci szkodników. Pestycydy fosforoorganiczne mają długi okres rezydualny, a problemy związane z toksycznością ekologiczną oraz bezpieczeństwem ludzi i zwierząt są poważne. Połączenie ich z pestycydami neonikotynoidowymi może skutecznie złagodzić powyższe problemy naukowe. Przy stosunku 1:40-1:5 imidaklopridu do typowych pestycydów fosforoorganicznych, takich jak malation, chloropiryfos i foksym, skuteczność zwalczania larw larw jest lepsza, a współczynnik współtoksyczności może osiągnąć 122,6-338,6 (patrz tabela 1). Spośród nich, skuteczność imidaklopridu i foksymu w zwalczaniu mszyc rzepakowych w terenie sięga 90,7% do 95,3%, a okres skuteczności wynosi ponad 7 miesięcy. Jednocześnie zastosowano preparat złożony imidakloprydu i foksymu (nazwa handlowa Diphimide) w dawce 900 g/hm2, a efekt zwalczania mszyc rzepakowych w całym okresie wzrostu wyniósł ponad 90%. Preparat złożony tiametoksamu, acefatu i chloropiryfosu wykazuje dobrą aktywność owadobójczą wobec kapusty, a współczynnik współtoksyczności wynosi 131,1 do 459,0. Ponadto, przy stosunku tiametoksamu i chloropiryfosu wynoszącym 1:16, stężenie półśmiertelne (wartość LC50) dla S. striatellus wynosiło 8,0 mg/l, a współczynnik współtoksyczności wynosił 201,12; doskonały efekt. Przy stosunku 1:30 nitenpiramu i chloropiryfosu, zaobserwowano dobry efekt synergistyczny w zwalczaniu skoczka białogrzbietego, a wartość LC50 wyniosła zaledwie 1,3 mg/l. Połączenie cyklopentapiru, chloropiryfosu, triazofosu i dichlorfosu wykazało dobry efekt synergistyczny w zwalczaniu mszyc zbożowych, stoneczki bawełnianej i pchełki pospolitej, a współczynnik współtoksyczności wynosił 134,0–280,0. Po zmieszaniu fluoropiranonu i foksymu w stosunku 1:4, współczynnik współtoksyczności wyniósł 176,8, co wskazywało na wyraźny efekt synergistyczny w zwalczaniu 4-letnich larw chrząszczy pospolitych.
Podsumowując, pestycydy neonikotynoidowe są często łączone z pestycydami fosforoorganicznymi, takimi jak malation, chloropiryfos, foksym, acefat, triazofos, dichlorfos itp. Efektywnie zwiększa to skuteczność zwalczania i ogranicza wpływ na środowisko. Zaleca się dalsze rozwijanie preparatów złożonych insektycydów neonikotynoidowych, foksymu i malationu, oraz dalsze wykorzystanie zalet preparatów złożonych w zwalczaniu szkodników.
2 Postęp w mieszaniu z pestycydami karbaminianowymi
Pestycydy karbaminianowe są szeroko stosowane w rolnictwie, leśnictwie i hodowli zwierząt, hamując aktywność acetylocholineazy i karboksyloesterazy owadów, co prowadzi do akumulacji acetylocholiny i karboksyloesterazy i zabijania owadów. Okres ten jest krótki, a problem odporności szkodników poważny. Okres stosowania pestycydów karbaminianowych można wydłużyć poprzez ich mieszanie z pestycydami neonikotynoidowymi. Gdy imidaklopryd i izoprokarb stosowano w zwalczaniu skoczka białogrzbietego w stosunku 7:400, współczynnik współtoksyczności osiągnął najwyższy poziom, wynoszący 638,1 (patrz tabela 1). Gdy stosunek imidakloprydu i iprokarbu wynosił 1:16, efekt zwalczania skoczka ryżowego był najbardziej widoczny, współczynnik współtoksyczności wynosił 178,1, a czas trwania efektu był dłuższy niż w przypadku dawki jednorazowej. Badanie wykazało również, że 13% zawiesina tiametoksamu i karbosulfanu w mikrokapsułkach miała dobry efekt zwalczania i bezpieczeństwo w odniesieniu do mszyc pszenicznych na polu. Stężenie tiametoksamu i karbosulfanu wzrosło z 97,7% do 98,6%. Po zastosowaniu 48% zawiesiny acetamiprydu i karbosulfanu w oleju dyspersyjnym w stężeniu 36–60 g ai/hm², skuteczność zwalczania mszyc bawełnianych wyniosła 87,1–96,9%, a okres skuteczności mógł sięgać 14 dni. Naturalni wrogowie mszyc bawełnianych byli bezpieczni.
Podsumowując, insektycydy neonikotynoidowe są często łączone z izoprokarbem, karbosulfanem itp., co może opóźniać rozwój odporności szkodników docelowych, takich jak Bemisia tabaci i mszyce, a także skutecznie przedłużać działanie pestycydów. Skuteczność zwalczania tego preparatu złożonego jest znacznie lepsza niż pojedynczego środka i jest on powszechnie stosowany w produkcji rolnej. Należy jednak zachować ostrożność w przypadku karbosulfanu, produktu degradacji karbosulfanu, który jest silnie toksyczny i został zakazany w uprawie warzyw.
3 Postęp w mieszaniu z pestycydami pyretroidowymi
Insektycydy pyretroidowe powodują zaburzenia neurotransmisji poprzez wpływ na kanały jonów sodowych w błonach nerwowych, co z kolei prowadzi do śmierci szkodników. Z powodu nadmiernego nakładu, zdolność szkodników do detoksykacji i metabolizmu jest zwiększona, wrażliwość docelowa jest zmniejszona, a lekooporność łatwo wytworzona. Tabela 1 wskazuje, że połączenie imidakloprydu i fenwaleratu ma lepszy efekt zwalczania mszycy ziemniaczanej, a współczynnik współtoksyczności 2:3 osiąga 276,8. Preparat złożony imidakloprydu, tiametoksamu i eteretryny jest skuteczną metodą zapobiegania zalaniu populacji skoczka brunatnego, przy czym imidaklopryd i eteretrynę najlepiej mieszać w stosunku 5:1, tiametoksam i eteretrynę w stosunku 7:1. Mieszanie jest najlepsze, a współczynnik współtoksyczności wynosi 174,3-188,7. Zawiesina mikrokapsułek zawierająca 13% tiametoksamu i 9% beta-cyhalotryny wykazuje znaczący efekt synergistyczny, a współczynnik współtoksyczności wynosi 232, co mieści się w zakresie od 123,6 do 169,5 g/hm2. Skuteczność zwalczania mszyc tytoniowych może sięgać 90%. Jest to główny pestycyd złożony do zwalczania szkodników tytoniu. Gdy klotianidyna i beta-cyhalotryna były mieszane w stosunku 1:9, współczynnik współtoksyczności dla pchełki tytoniowej był najwyższy (210,5), co opóźniało wystąpienie oporności na klotianidynę. Gdy stosunki acetamiprydu do bifentryny, beta-cypermetryny i fenwaleratu wynosiły 1:2, 1:4 i 1:4, współczynnik współtoksyczności był najwyższy i wahał się od 409,0 do 630,6. Przy stosunku tiametoksamu do bifentryny, nitenpiramu do beta-cyhalotryny wynoszącym 5:1, współczynniki współtoksyczności wyniosły odpowiednio 414,0 i 706,0, a łączny efekt zwalczania mszyc był najbardziej znaczący. Efekt zwalczania mszycy melonowej mieszaniną klotianidyny i beta-cyhalotryny (wartość LC50 1,4–4,1 mg/l) był istotnie wyższy niż w przypadku pojedynczego środka (wartość LC50 42,7 mg/l), a efekt zwalczania po 7 dniach od zabiegu przekroczył 92%.
Obecnie technologia wytwarzania złożonych pestycydów neonikotynoidowych i pyretroidowych jest stosunkowo zaawansowana i jest szeroko stosowana w zapobieganiu i zwalczaniu chorób i szkodników owadzich w moim kraju, co opóźnia rozwój oporności na pestycydy pyretroidowe i zmniejsza ich wysoką toksyczność resztkową i poza miejscem docelowym. Ponadto, łączne stosowanie insektycydów neonikotynoidowych z deltametryną, butoksydem itp. może zwalczać Aedes aegypti i Anopheles gambiae, które są oporne na pestycydy pyretroidowe, i stanowić wskazówki dotyczące zapobiegania i zwalczania szkodników sanitarnych na całym świecie.
4 Postęp w mieszaniu z pestycydami amidowymi
Insektycydy amidowe hamują głównie receptory nityny u owadów, powodując dalsze kurczenie się, usztywnianie mięśni i śmierć owadów. Połączenie insektycydów neonikotynoidowych i ich kombinacji może osłabić odporność szkodników i wydłużyć ich cykl życiowy. W przypadku zwalczania szkodników docelowych współczynnik współtoksyczności wynosił od 121,0 do 183,0 (patrz tabela 2). Po zmieszaniu tiametoksamu i chlorantraniliprolu z 15∶11 w celu zwalczania larw B. citricarpa, najwyższy współczynnik współtoksyczności wyniósł 157,9; tiametoksam, klotianidynę i nitenpiram zmieszano ze ślimakoamidem. Gdy stosunek wynosił 10:1, współczynnik współtoksyczności osiągnął 170,2-194,1, a gdy stosunek dinotefuranu i spiruliny wynosił 1:1, współczynnik współtoksyczności był najwyższy, a efekt kontrolny na N. lugens był niezwykły. Gdy stosunki imidakloprydu, klotianidyny, dinotefuranu i sflufenamidu wynosiły odpowiednio 5:1, 5:1, 1:5 i 10:1, efekt kontrolny był najlepszy, a współczynnik współtoksyczności był najlepszy. Wynosiły one odpowiednio 245,5, 697,8, 198,6 i 403,8. Skuteczność zwalczania mszycy ogórkowej (7 dni) mogła wynieść od 92,4% do 98,1%, a skuteczność zwalczania tantnisia krzyżowiaczka (7 dni) mogła wynieść od 91,9% do 96,8%. Potencjał zastosowania był więc ogromny.
Podsumowując, łączenie pestycydów neonikotynoidowych i amidowych nie tylko łagodzi lekooporność szkodników docelowych, ale także zmniejsza ilość stosowanych leków, obniża koszty ekonomiczne i sprzyja rozwojowi zgodnemu ze środowiskiem ekosystemu. Pestycydy amidowe odgrywają ważną rolę w zwalczaniu odpornych szkodników docelowych i wykazują dobry efekt substytucyjny w stosunku do niektórych pestycydów o wysokiej toksyczności i długim okresie rezydualnym. Ich udział w rynku stopniowo rośnie i mają one szerokie perspektywy rozwoju w rzeczywistej produkcji rolnej.
5 Postęp w mieszaniu z pestycydami benzoilomocznikowymi
Insektycydy benzoilomocznikowe to inhibitory syntezy chitynazy, które niszczą szkodniki poprzez wpływ na ich prawidłowy rozwój. Trudno jest uzyskać oporność krzyżową z innymi rodzajami pestycydów, ale mogą one skutecznie zwalczać szkodniki docelowe odporne na pestycydy fosforoorganiczne i pyretroidowe. Są szeroko stosowane w formulacjach pestycydów neonikotynoidowych. Jak wynika z tabeli 2, połączenie imidakloprydu, tiametoksamu i diflubenzuronu wykazuje dobry efekt synergistyczny w zwalczaniu larw pora, a najlepszy efekt uzyskuje się, gdy tiametoksam i diflubenzuron są łączone w stosunku 5:1. Współczynnik toksyczności wynosi aż 207,4. Przy stosunku mieszania klotianidyny i flufenoksuronu 2:1 współczynnik współtoksyczności dla larw pora wyniósł 176,5, a skuteczność zwalczania w polu osiągnęła 94,4%. Połączenie cyklofenapiru i różnych pestycydów benzoilumocznikowych, takich jak poliflubenzuron i flufenoksuron, ma dobre działanie kontrolne na tantnisia krzyżowiaczka i zwójkę ryżową, przy współczynniku współtoksyczności wynoszącym od 100,7 do 228,9, co może skutecznie ograniczyć ilość stosowanych pestycydów.
W porównaniu z pestycydami fosforoorganicznymi i pyretroidowymi, łączne stosowanie pestycydów neonikotynoidowych i benzoilomocznikowych jest bardziej zgodne z koncepcją rozwoju zielonych pestycydów, co może skutecznie poszerzyć spektrum kontroli i ograniczyć stosowanie pestycydów. Środowisko jest również bezpieczniejsze.
6 Postęp w mieszaniu z pestycydami nekrotoksynowymi
Insektycydy neretoksynowe to nikotynowe inhibitory receptora acetylocholiny, które mogą powodować zatrucia i śmierć owadów poprzez hamowanie prawidłowego przekazywania neuroprzekaźników. Ze względu na szerokie zastosowanie, brak konieczności systemowego odsysania i fumigacji, łatwo jest wykształcić oporność. Skuteczność zwalczania populacji stonóg ryżowych i trójpiennych, które rozwinęły oporność po połączeniu z insektycydami neonikotynoidowymi, jest dobra. Tabela 2 wskazuje, że imidakloprid i pojedynczy insektycyd w stosunku 2:68 zapewniają najlepsze działanie zwalczające Diploksyny, a współczynnik współtoksyczności wynosi 146,7. Przy stosunku tiametoksamu i pojedynczego insektycydu 1:1 obserwuje się znaczący efekt synergistyczny w stosunku do mszyc kukurydzianych, a współczynnik współtoksyczności wynosi 214,2. Skuteczność zwalczania insektycydu o stężeniu 40% tiametoksamu w pojedynczej zawiesinie utrzymuje się na poziomie 93,0%–97,0% już po 15 dniach, co zapewnia długotrwały efekt i bezpieczeństwo dla wzrostu kukurydzy. Rozpuszczalny proszek insektycydowy o stężeniu 50% imidakloprydu w pierścieniu zapewnia doskonałą skuteczność zwalczania ćmy jabłoniowej, a skuteczność zwalczania sięga 79,8%–91,7% po 15 dniach od pełnego rozkwitu szkodnika.
Jako insektycyd opracowany niezależnie przez mój kraj, jest on wrażliwy na trawy, co ogranicza jego stosowanie do pewnego stopnia. Połączenie pestycydów nekrotoksynowych i neonikotynoidowych zapewnia skuteczniejsze rozwiązania w zakresie zwalczania szkodników docelowych w rzeczywistych warunkach produkcji, a także stanowi dobry przykład zastosowania w procesie rozwoju technologii wytwarzania mieszanek pestycydowych.
7 Postęp w tworzeniu preparatów z heterocyklicznymi pestycydami
Pestycydy heterocykliczne są najszerzej stosowanymi i najliczniejszymi pestycydami organicznymi w produkcji rolnej, a większość z nich charakteryzuje się długim okresem rezydualnym w środowisku i jest trudna do degradacji. Mieszanie z pestycydami neonikotynoidowymi może skutecznie zmniejszyć dawkę pestycydów heterocyklicznych i zmniejszyć fitotoksyczność, a mieszanie pestycydów w niskich dawkach może działać synergistycznie. Jak wynika z tabeli 3: gdy stosunek imidakloprydu do pimetrozyny wynosi 1:3, współczynnik współtoksyczności osiąga najwyższy poziom 616,2. Zwalczanie skoczka jest zarówno szybkie, jak i długotrwałe. Imidaklopryd, dinotefuran i tiaklopryd łączono z mezylkonazolem odpowiednio w celu zwalczania larw chrząszcza skrzelika olbrzymiego, larw rolnicy zbożowej i chrząszcza rowowego. Tiaklopryd, nitenpiram i chlorotilinę połączono odpowiednio z mesylkonazolem, co zapewnia doskonałe działanie zwalczające miodówki cytrusowe. Połączenie 7 insektycydów neonikotynoidowych, takich jak imidaklopryd, tiametoksam i chlorfenapir, wywarło synergistyczny wpływ na zwalczanie larw larw pory. Przy stosunku stężeń tiametoksamu i fipronilu wynoszącym 2:1–71:1 współczynnik współtoksyczności wynosi 152,2–519,2, przy stosunku stężeń tiametoksamu i chlorfenapiru wynoszącym 217:1 i współczynniku współtoksyczności wynoszącym 857,4, ma oczywisty efekt zwalczania termitów. Połączenie tiametoksamu i fipronilu jako środka do zaprawiania nasion może skutecznie zmniejszyć zagęszczenie szkodników pszenicy na polu oraz chronić nasiona roślin uprawnych i kiełkujące siewki. Synergistyczne zwalczanie opornej na leki muchy domowej okazało się najbardziej znaczące, gdy stosunek mieszany acetamiprydu i fipronilu wynosił 1:10.
Podsumowując, heterocykliczne preparaty pestycydowe to głównie fungicydy, w tym pirydyny, pirole i pirazole. Są one często stosowane w produkcji rolnej do zaprawiania nasion, poprawy zdolności kiełkowania oraz ograniczania szkodników i chorób. Są stosunkowo bezpieczne dla upraw i organizmów niebędących przedmiotem zwalczania. Heterocykliczne pestycydy, jako preparaty złożone do zapobiegania i zwalczania szkodników i chorób, odgrywają istotną rolę w promowaniu rozwoju rolnictwa ekologicznego, odzwierciedlając korzyści w postaci oszczędności czasu, pracy, oszczędności i zwiększenia produkcji.
8 Postęp w tworzeniu preparatów z biologicznymi pestycydami i antybiotykami rolniczymi
Pestycydy biologiczne i antybiotyki stosowane w rolnictwie działają powoli, mają krótki czas działania i są silnie zależne od środowiska. Łącząc je z pestycydami neonikotynoidowymi, mogą one wykazywać dobry efekt synergistyczny, rozszerzać spektrum zwalczania, a także przedłużać skuteczność i poprawiać stabilność. Z tabeli 3 wynika, że połączenie imidakloprydu i Beauveria bassiana lub Metarhizium anisopliae zwiększyło aktywność owadobójczą odpowiednio o 60,0% i 50,6% po 96 godzinach w porównaniu z zastosowaniem samych Beauveria bassiana i Metarhizium anisopliae. Połączenie tiametoksamu i Metarhizium anisopliae może skutecznie zwiększyć ogólną śmiertelność i wskaźnik zakażeń grzybiczych pluskiew. Po drugie, połączenie imidakloprydu i Metarhizium anisopliae miało istotny efekt synergistyczny w zwalczaniu kózkowatych, chociaż zmniejszyło ilość zarodników konidialnych grzyba. Łączne stosowanie imidakloprydu i nicieni może zwiększyć tempo zarażenia moskitami, poprawiając tym samym ich trwałość w terenie i potencjał zwalczania biologicznego. Łączne zastosowanie 7 pestycydów neonikotynoidowych i oksymatryny zapewniło dobry efekt zwalczania skoczka ryżowego, a współczynnik współtoksyczności wyniósł 123,2–173,0. Ponadto współczynnik współtoksyczności klotianidyny i abamektyny w mieszaninie 4:1 z Bemisia tabaci wyniósł 171,3, a synergia była znacząca. Przy stosunku nitenpyramu i abamektyny 1:4, skuteczność zwalczania N. lugens przez 7 dni mogła osiągnąć 93,1%. Gdy stosunek klotianidyny do spinosadu wynosił 5–44, efekt zwalczania był najlepszy w przypadku osobników dorosłych B. citricarpa, przy współczynniku współtoksyczności wynoszącym 169,8, a nie wykazano przenikania między spinosadem a większością neonikotynoidów. Odporność połączona z dobrym efektem zwalczania.
Łączne stosowanie pestycydów biologicznych jest ważnym elementem rozwoju rolnictwa ekologicznego. Beauveria bassiana i Metarhizium anisopliae wykazują synergistyczne działanie w połączeniu ze środkami chemicznymi. Pojedynczy środek biologiczny jest podatny na działanie warunków atmosferycznych, a jego skuteczność jest niestabilna. Mieszanie z insektycydami neonikotynoidowymi pozwala przezwyciężyć tę wadę. Zmniejszając ilość środków chemicznych, zapewnia szybkie i trwałe działanie preparatów złożonych. Rozszerzono spektrum działania w zakresie zapobiegania i zwalczania, a także zmniejszono obciążenie środowiska. Mieszanie pestycydów biologicznych i chemicznych stanowi nową ideę w rozwoju zielonych pestycydów, a perspektywy ich zastosowania są ogromne.
9 Postęp w łączeniu z innymi pestycydami
Połączenie pestycydów neonikotynoidowych z innymi pestycydami również wykazało doskonałe efekty zwalczania. Z tabeli 3 wynika, że imidakloprid i tiametoksam w połączeniu z tebukonazolem jako środkami do zaprawiania nasion zapewniły doskonałe efekty zwalczania mszycy zbożowej, a także biobezpieczeństwo dla roślin niebędących obiektem zwalczania, a jednocześnie poprawiły zdolność kiełkowania nasion. Preparat złożony z imidaklopridu, triazolonu i dinkonazolu wykazał dobrą skuteczność w zwalczaniu chorób pszenicy i szkodników owadzich. % ～ 99,1%. Połączenie insektycydów neonikotynoidowych i syringostrobiny (1∶20 ～ 20∶1) wykazuje wyraźny efekt synergistyczny w zwalczaniu mszycy ogórkowej. Przy stosunku masowym tiametoksamu, dinotefuranu, nitenpiram i penpiramidu wynoszącym 50:1–1:50, współczynnik współtoksyczności wynosi 129,0–186,0, co pozwala na skuteczną ochronę i zwalczanie szkodników o kłująco-ssącym aparacie gębowym. Przy stosunku epoksyfenu do fenoksykarbu wynoszącym 1:4, współczynnik współtoksyczności wynosił 250,0, a efekt zwalczania skoczka ryżowego był najlepszy. Połączenie imidakloprydu i amitymidiny miało wyraźne działanie hamujące na mszycę ogórkową, a współczynnik synergii był najwyższy, gdy imidaklopryd stanowił najniższą dawkę LC10. Przy stosunku masowym tiametoksamu do spirotetramatu wynoszącym 10:30–30:10, współczynnik współtoksyczności wynosił 109,8–246,5, a efekt fitotoksyczny nie wystąpił. Ponadto pestycydy na bazie olejów mineralnych, zielona trawa, ziemia okrzemkowa i inne pestycydy lub środki wspomagające w połączeniu z pestycydami neonikotynoidowymi mogą również poprawić skuteczność zwalczania szkodników docelowych.
Do złożonych zastosowań innych pestycydów zalicza się głównie triazole, metoksyakrylany, nitroaminoguanidyny, amitraz, czwartorzędowe ketokwasy, oleje mineralne i ziemię okrzemkową itp. Podczas selekcji pestycydów należy zwracać uwagę na problem fitotoksyczności i skutecznie identyfikować reakcje między różnymi rodzajami pestycydów. Przykłady łączenia pestycydów pokazują również, że coraz więcej rodzajów pestycydów można łączyć z pestycydami neonikotynoidowymi, co stwarza nowe możliwości zwalczania szkodników.
10 Wnioski i perspektywy
Powszechne stosowanie pestycydów neonikotynoidowych doprowadziło do znacznego wzrostu odporności szkodników docelowych, a ich niedogodności ekologiczne i zagrożenia dla zdrowia stały się aktualnymi punktami zapalnymi badań i trudnościami w stosowaniu. Racjonalne łączenie różnych pestycydów lub opracowywanie synergistycznych środków owadobójczych jest ważnym środkiem opóźniającym rozwój lekooporności, ograniczającym stosowanie i zwiększającym wydajność, a także główną strategią zrównoważonego stosowania takich pestycydów w rzeczywistej produkcji rolnej. W niniejszym artykule dokonano przeglądu postępów w stosowaniu typowych pestycydów neonikotynoidowych w połączeniu z innymi rodzajami pestycydów i wyjaśniono zalety łączenia pestycydów: ① opóźnienie rozwoju lekooporności; ② poprawa efektu zwalczania; ③ rozszerzenie spektrum zwalczania; ④ wydłużenie czasu działania; ⑤ poprawa szybkiego działania ⑥ regulacja wzrostu upraw; ⑦ zmniejszenie zużycia pestycydów; ⑧ zmniejszenie ryzyka dla środowiska; ⑨ zmniejszenie kosztów ekonomicznych; ⑩ udoskonalenie pestycydów chemicznych. Jednocześnie należy zwrócić szczególną uwagę na łączne narażenie formulacji na działanie środowiska, zwłaszcza na bezpieczeństwo organizmów niebędących celem zwalczania (np. naturalnych wrogów szkodników) i wrażliwych upraw na różnych etapach rozwoju, a także na kwestie naukowe, takie jak różnice w efektach zwalczania spowodowane zmianami w charakterystyce chemicznej pestycydów. Tworzenie tradycyjnych pestycydów jest czasochłonne i pracochłonne, wiąże się z wysokimi kosztami i długim cyklem badawczo-rozwojowym. Jako skuteczna alternatywa, wytwarzanie preparatów pestycydowych, ich racjonalne, naukowe i znormalizowane stosowanie nie tylko wydłuża cykl stosowania pestycydów, ale także promuje pozytywny cykl zwalczania szkodników. Zrównoważony rozwój środowiska ekologicznego stanowi silne wsparcie.
Czas publikacji: 23 maja 2022 r.